Spotkanie w sobotę 28 sierpnia rozpoczęło się tradycyjnie od Eucharystii sprawowanej przez naszego duszpasterza w intencji wspólnoty Sychar, potem adorowaliśmy Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Na zakończenie odśpiewaliśmy Apel Maryjny i na spotkanie do salki udała się grupa 12 osób, w tym dwie pary małżeńskie, diecezjalny doradca małżeński i ksiądz.
Świadectwa i wspólna modlitwa trwały tym razem do ok.22, zdecydowaliśmy, że od następnego spotkania zaczynamy o 15.00 Koronką do Miłosierdzia Bożego, by lepiej zagospodarować czas poświęcony wspólnocie.
Spotkanie odbyło się w niemal rodzinnej atmosferze, coraz mocniej doświadczamy, jak każdy z nas dzięki wspólnej modlitwie "wzrasta" i zawierzając Bogu, doświadczamy Jego opieki w sprawach "dużych", ale też tych najdrobniejszych...
Wspieramy się wzajemnie, mimo różnego bagażu lat i problemów, łączy nas - powołanie do małżeństwa i - o czym wciąż przypomina nam nasz ksiądz - powołanie do świętości. Na małżeński kryzys warto i trzeba popatrzeć z perspektywy Nieba - owszem, można tu na ziemi "fajnie" żyć, ale kiedyś przyjdzie czas by stanąć z Bogiem twarzą w twarz jako mąż jednej żony i żona jednego męża...A sądzeni będziemy z miłości...
I choć po ludzku wydaje się, że mąż i żona są "niedobrani", trzeba spojrzeć prawdzie w oczy - Pan Bóg nieprzypadkowo postawił na drodze akurat tę kobietę i akurat tego mężczyznę i ta miłość to nasze najważniejsze życiowe zadanie.
"Jedni drugich brzemiona noście" powiedział Pan Jezus...
Świadectwa i wspólna modlitwa trwały tym razem do ok.22, zdecydowaliśmy, że od następnego spotkania zaczynamy o 15.00 Koronką do Miłosierdzia Bożego, by lepiej zagospodarować czas poświęcony wspólnocie.
Spotkanie odbyło się w niemal rodzinnej atmosferze, coraz mocniej doświadczamy, jak każdy z nas dzięki wspólnej modlitwie "wzrasta" i zawierzając Bogu, doświadczamy Jego opieki w sprawach "dużych", ale też tych najdrobniejszych...
Wspieramy się wzajemnie, mimo różnego bagażu lat i problemów, łączy nas - powołanie do małżeństwa i - o czym wciąż przypomina nam nasz ksiądz - powołanie do świętości. Na małżeński kryzys warto i trzeba popatrzeć z perspektywy Nieba - owszem, można tu na ziemi "fajnie" żyć, ale kiedyś przyjdzie czas by stanąć z Bogiem twarzą w twarz jako mąż jednej żony i żona jednego męża...A sądzeni będziemy z miłości...
I choć po ludzku wydaje się, że mąż i żona są "niedobrani", trzeba spojrzeć prawdzie w oczy - Pan Bóg nieprzypadkowo postawił na drodze akurat tę kobietę i akurat tego mężczyznę i ta miłość to nasze najważniejsze życiowe zadanie.
"Jedni drugich brzemiona noście" powiedział Pan Jezus...
